+ O Mαχητής Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

O MAXHTHΣ (+ Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)*

του Κωστή Μπαστιά

H χειροτονία εις Mητροπολίτην του Aρχιμανδρίτου Aυγουστίνου Kαντιώτη αποτελεί γεγονός. Tέτοια γεγονότα αποτελούν σταθμόν, καi τέτοιοι σταθμοί παρουσιάζονται κατά πολύ αραιά διαστήματα: Ένα τoν αιώνα. Oι πνευματικοί του φίλοι ούτε καν το εφαντάζοντο. O ίδιος έπραξε το παν καθ' όλην την κληρική καi κηρυκτική σταδιοδρομία του για να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν είπε ποτέ το πικρόν γλυκύ. Tο είπε πικρόν εις όλους τους τόνους.

H πεπατημένη ζητεί το θέατρον. Kαι ο Aυγουστίνος υπηρξε βαθύτατα αντιθεατρικός. Όχι τζιβλέδες, όχι καμώματα, όχι προσωπεία. Για τούτο δεν έλεγε τω εκάστω αρέσκοντα. Aν τα έλεγε θα είχε ομόθυμον την ψήφον των ελεκτόρων. Mήπως όμως δεν υπήρχαν και καλά εις την Eκκλησίαν; Yπήρχαν. Aλλά ήσαν ολίγα. Ήσαν ελάχιστα. Tο πλεονάζον καί υπερπερισσεύον ήτο η αμάθεια και το χειρότερον από όλα η σύγχησις. H σύγχησις που καταλύει την όρασιν και δίδει σχεδόν ισοτιμίαν εις τα εωσφορικά και τα Θεία. Aυτό τον ετρόμαζε, αυτό τον έκανε να επαναστατεί. H νοθεία. O τύπος κατέτρωγε την ουσία. Kαι αυτή ακόμη η χριστιανική ταπεινοφροσύνη είχε καταντήσει ταπεινολογία θηρεύουσα επαίνους και χειροκρότημα. H υπερηφάνεια υπό μάσκαν. H υποκρισία στη νιοστή δύναμη. Σε τόση υπερπερισσεύουσα φαυλότητα το πυρακτωμένο σίδερο ήτο το ικανό να καθρίσει τις εξελκώσεις.

Yπερβολή; Ίσως. Aλλά χωρίς αυτήν η υποκρισία αποβαίνει πολύ περισσότερον από νικητής. Aποβαίνει θριαμβευτής. Kαι τότε; H στρατηγική του κατά του εκκλησιαστικού εωσφόρου ήτο τόσον σοφή όσον και απλή. Eγνώρισε ότι ο αγών κατά του εκκληιαστικού ψεύδους, κατά του εωσφορισμού δεν έχει τέλος. Eγνώριζεν και γνωρίζει ότι ο αγωνιστής εις αυτήν την μάχην δεν έχει δικαίωμα ύπνου, δικαίωμα δόξης. Aντιθέτως έχει χρέος αδιακόπου αγρυπνίας. ατέρμονος μόχθου, έχει χρέος αίματος και εισπράττει προς δροσισμόν αντί ύδατος όξος και χολή. Tούτο γνωρίζων είχε απεμπολήσει τον φόβο. Όταν ο κ. Pακιντζής τ. αρχηγός της Aστυνομίας, διοικητής τότε της Aσφάλειας, απείλησε τον Kαντιώτη να τον κλείσει σε μπουντρούμι ο Kαντιώτης απήντησε:

-Ήρθατε να δείτε που κάθομαι; Aπό το ένα μπουντρούμι θα βγω και στο άλλο θα μπω.

Άφοβος και άτρομος. Iδιοσυγκρασία πυρηνικής εκρηκτικότητας αντέχει εις όλα τα βλήματα. Όπλα του· η πίστις, η συνέχεια ο άψογος βίος.
Aυτά εγνώριζε καλά ο Προκαθήμενος και διά τούτο προέταξε το στήθος του και δια τούτο έδωσε τη μάχη της επισκοπήσεως του Aυγουστίνου Kαντιώτη. O Mακαριώτατος Aρχιεπίσκοπος Iερώνυμος ήρθη υπεράνω των προκαταλήψεων εστάθη πολύ υψηλότερα της εκλησιαστικής πεπατημένης, Ήρθη εις ύψη πατερικά και απεκάλυψε εαυτόν οντολογικώς γενναίον. Eύγε. Kαι ο Kαντιώτης; Aυτός δεν απαναπαύεται εις την δικαίωσιν. Παραμένει μοναχός, μαχητής, αμείληκτος διώκτης πάσης εωσφορικής παραπλανήσεως.

Eις το θέμα Kαντιώτη, θέμα εκκλησιαστικόν από τα μέγιστα δύο απεδείχθησαν ορθοφρονούντες: O αρχιεπίσκοπος Iερώνυμος και ο Λαός. O Λαός που με την οξύτατην όσφρησιν κατωτέρου τρωκτικού, μυρίζεται που φυσά καθαρός άνεμος και που όχι. Kαι ο Λαός, ο θρησκευμένος Λαός, ήτο εις το πλευρόν του μαχητού Aυγουστίνου όπως προ μακρών χρόνων ήτο εις το πλευρόν του Παπουλάκου, του Aιτωλού Kοσμά, του Σαβοναρόλα.

«Η Βραδυνή» στις 30/6/1967.

ΠΗΓΗ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=848

* Κοιμήθηκε σήμερα 05।00, 28-08-2010 σε ηλικία 103 ετών

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ: http://tomtb।com/modules/smartsection/item।php?itemid=1102

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Ο ασυμβίβαστος ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ για το Χριστό και την Ελλάδα.

Όπως πληροφορηθήκαμε από το περιβάλλον του, σήμερα (Σάββατο 28 Αυγούστου) τα χαράματα, ο αγωνιστής επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης ξεκίνησε την πορεία του για τον Παράδεισο.

Έτυχε να συναντήσω και να ακούσω τον π.Αυγουστίνο Καντιώτη πριν αρκετές δεκαετίες.
Ήταν συνάντηση με έναν ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ.

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για αληθινούς επαναστάτες:

• που έχουν το σθένος να βαδίζουν ασυμβίβαστοι στη ζωή τους.

• που η καθαρότητα της ψυχής, τους δίνει το δικαίωμα να ελέγξουν την αυθαιρεσία της εξουσίας.

• Επαναστάτες που απευθύνονται στο Θεό στο Β' ενικό πρόσωπο γιατί Αυτός είναι ο καθοδηγητής και ο προστάτης τους σε κάθε τρικυμία. Και Αυτόν μόνον υπηρετούν. Και σε αυτόν μόνον λογοδοτούν.
  

Ο λόγος του επισκόπου π.Αυγουστίνου Καντιώτη δεν άφηνε ασυγκίνητο κανέναν.
Έβγαινες από την εκκλησία έχοντας υποστεί σοκ από το κήρυγμά του.
Λόγος έντονα συναισθηματικός, απλός αλλά και τόσο ελεγκτικός ταυτόχρονα.
Σου παρουσίαζε το Ευαγγέλιο σαν να το ζεις μπροστά σου, σαν να τα εκεί δίπλα ο Χριστός και να λαμβάνουν μέρος εκείνη την ώρα τα γεγονότα. Αλλά και το συσχέτιζε τόσο άμεσα με την καθημερινή πραγματικότητα για να δεις ποιο είναι το φως και ποιο το σκοτάδι στη ζωή μας.

Από τη μια λιτός, ασκητικός, έδινε όλα τα χρήματά του σε φιλανθρωπίες.
Παρά το ότι είχε την πιο φτωχή μητρόπολη, την γέμισε με ιδρύματα (γηροκομεία, οικοτροφεία στέγες κλπ), έχτισε σπίτια στους τσιγγάνους και κατόρθωσε να τους πείσει να μην κλέβουν. Έχτισε εκκλησίες, μοναστήρια, κατασκηνώσεις, αδελφότητες, ατελείωτη δραστηριότητα.
Στην διάρκεια της Γερμανικής κατοχής είχε μαζέψει όλα τα ορφανά και έδινε γεύματα κάθε μέρα. 3000-4000 μερίδες καθημερινά αν θυμάμαι. Βέβαια συγκινούσε με τον λόγο και το παράδειγμά του, γι αυτό και ο κόσμος παρά το ότι ήταν κατοχή έδινε τα λιγοστά τρόφιμα που είχε στον μαχητικό ιερωμένο.

Τα έβαλε με τον Βασιλιά (όταν πληροφορήθηκε ότι πήγε να δώσει προνόμια στη Μασωνία) και σταμάτησε να τον μνημονεύει- σε 1-2 εβδομάδες ο βασιλιάς έβγαλε ανακοίνωση ζητώντας συγνώμη και επαναφέροντας την προηγούμενη κατάσταση.

Τα έβαλε με την Χούντα επειδή δεν δεχόταν να κηρύττουν πολιτικά μέσα στην εκκλησία. Προσπάθησαν να τον βγάλουν τρελό. ΔΕΝ δέχθηκε την επιτροπή των ψυχιάτρων που έστειλε η Χούντα. Τον είχαν καλέσει και στο στρατοδικείο αν θυμάμαι καλά (στο Ρουφ) και αρνήθηκε να πάει.

Τα έβαζε με τον κομμουνισμό για τις διώξεις που έκανε στη Ρωσία και για την αθεϊα που πρέσβευε.

Τα έβαζε με την Κυβέρνηση όταν πήγαιναν να περάσουν αντιεκκλησιαστικούς νόμους (εκτρώσεις, αυτόματο διαζύγιο κλπ).
Θυμάμαι ακόμη τον λόγο του σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στη Φλώρινα όταν πήγαν να περάσουν τον νόμο για τις εκτρώσεις: "Κάθε παιδί στην κοιλιά της μητέρας του είναι ένας Χριστός. Και κάθε φορά που σκοτώνουν ένα αγέννητο παιδί σκοτώνουν το Χριστό".

Θυμάμαι όταν ο κ.Σαρτζετάκης πήγε στην Φλώρινα σε επίσημη επίσκεψη. Ο κ.Σαρτζετάκης ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε μόλις υπογράψει τον νόμο για τις εκτρώσεις (ενώ αν δεν τον υπέγραφε θα πήγαινε σε δημοψήφισμα).
Ο π.Αυγουστίνος ΑΡΝΗΘΗΚΕ να τον δεχθεί και μάλιστα όταν του ανακοίνωσαν ότι θα έρθει την Κυριακή στην δοξολογία ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΕ αλλά πήγε σε άλλο ναό.

Τα έβαλε με τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ για την αντιεκκλησιαστική διοίκηση της Ιεραρχίας (ουσιαστικά αποφάσιζε ο Αρχιεπίσκοπος και καλούνταν στο τέλος κάθε μήνα να υπογράψουν οι Ιεράρχες). Επίσης τον κατακεραύνωνε για την ατολμία του.

Τα έβαλε με Οκουμενικούς Πατριάρχες για την επιδίωξή τους να "εναγκαλίζονται" και να "συμπροσεύχονται" με τον Πάπα.


Εξέδιδε την "ΣΠΙΘΑ" και δεκάδες άλλα έντυπα, έγραψε δεκάδες βιβλία, όλα σε απλή γλώσσα. Απαγόρευσε από τους ιερείς του να παίρνουν "τυχερά" (χρήματα από τέλεση μυστηρίων-ακολουθιών).

Χριστός και Ελλάδα. Αυτά ήταν τα διαμάντια που έλαμπαν στην ψυχή του.
Αγώνες για την Μακεδονία, αγώνες για την Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο,
μια ζωή αγώνες, αγώνες, αγώνες.

Σε ένα κήρυγμά του έλεγε·
«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω;
Όπου και αν πάω, αν δω ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό.
Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14869

Σπάνιο να γνωρίζεις άνθρωπο με τόσο καθαρή ψυχή
καισπάνιο να γνωρίζεις έναν τόσο ασυμβίβαστο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ.
"Καλό Παράδεισο" Επίσκοπε και πατέρα μας.

Η πορεία σου φάρος και κεραυνός στη ζωή μας.

Αναρτήθηκε από Μαχητής Θεσσαλονίκης στις 28.8.10 0 σχόλια

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Ο ασυμβίβαστος ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ για το Χριστό και την Ελλάδα.

ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΚΛΕΓΟΥΜΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΗ;

Τελευταία γίνονται πολλές συζητήσεις για τις επικείμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Θεσμός που είναι αρκετά υποτιμημένος και σε αυτό δυστυχώς ευθύνη έχει και η πολιτεία αλλά μεγαλύτερη ευθύνη έχουν οι πολίτες και ο τρόπος με τον οποίο εκλέγουν τοπικούς άρχοντες.
Η πολιτεία έχει ευθύνη γιατί το κομματικό κράτος των γαλάζιων, των πράσινων και των κόκκινων, θέλει να εκλέγονται νομαρχαίοι και δημαρχαίοι με κομματική σφραγίδα.
Παιδιά των κομμάτων δηλαδή αυτή και ολόκληρη η ομήγυρις τους.
Αποτέλεσμα γνωστό η τοπική αυτοδιοίκηση νοσεί..... και με αυτούς τους γιατρούς που την κουράρουν, δεν πρόκειται να συνέλθει ποτέ....

Οι πολίτες από την άλλη αποποιούνται των ευθυνών τους, εάν μας ρωτήσει κάποιος που έχουμε ευθύνη εμείς ως πολίτες για την κατάσταση των τοπικών κοινωνιών, μάλλον θα απαντήσουμε πουθενά.
Είναι έτσι όμως τα πράγματα δεν έχουμε όντως ευθύνες;
Δεν έχουμε ευθύνες όταν εκλέγουμε αποδεδειγμένα ανίκανους και άχρηστους, για δημάρχους και νομάρχες;
Δεν πρέπει να σταθμίζουμε το καλό του τόπου και να βλέπουμε ποιοί αξίζουν, ποιοί είναι οι άριστοι, ποιοί μπορούν να επιτελέσουν έργο στον τόπο;
Πώς είναι δυνατόν να επιπλέουν κάθε φορά οι κομματικοί φελλοί;
Πώς είναι δυνατόν να εκλέγουμε, να επανεκλέγουμε και να ξαναεπανεκλέγουμε ανθρώπους πού δεν θα τους βάζαμε ούτε μέσα στο σπίτι μας;;;;
Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που εμπλέκονται αποτυχημένα για χρόνια στα αυτοδιοικητικά να ζητούν συνεχώς να εκλέγονται και να το πετυχαίνουν, ενώ άνθρωποι άξιοι να μην τολμούν να βγουν σε τέτοιου είδους αγώνες, φοβούμενοι το βρώμικο κατεστημένο;
Πώς είναι δυνατόν η κοινωνίες μας να στερούνται οράματος;
Πώς είναι δυνατόν οι κοινωνίες μας να έχουν σταματήσει να ονειρεύονται;
Επιτέλους πρέπει να αντιδράσουμε, ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ , ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ, ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ।
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΛΕΞΟΥΜΕ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΕΙΛΙΚΡΙΝEIΣ ,
ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ "ΟΝΕΙΡΑ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ