Γιατί δεν εξεγείρεται ο λαός;

του Κων/νου Αρτεμ. Σταυρουλάκη* 
» Η 'αυτοπλάνηση'

Το ερώτημα αυτό πλανάται στο μυαλό χιλιάδων Ελλήνων αλλά μένει αναπάντητο..  Ίσως επειδή  είναι δύσκολο…  Ίσως και επειδή δεν αναζητούν την λύση του… 

Από φόβο; 
Από ίδιο όφελος; 
Από απάθεια;  
Μα ποιοι άνεμοι με έμπλεξαν πάλι σήμερα; 
Στη μαζοχιστική αυτή αναζήτησή μου, είχα μιαν επίσκεψη -μέσω του φίλου μου  Ντ’ Αλάτσι- από τα λόγια του κ. Τόκβιλ:
≤Υπήρξαν περίοδοι στην ιστορία που το μέγεθος των δοκιμασιών των λαών μάς κάνει εκ των υστέρων να απορούμε πώς οι λαοί αυτοί δεν εξεγέρθηκαν, όπως υπάρχουν και άλλες στη διάρκεια των οποίων τίποτα δεν προείκαζε την εξέγερση, και όμως εκείνη ήλθε. Εξ αιτίας αυτού του παραδόξου αναπτύχθηκε μάλιστα μια ολόκληρη φιλολογία, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται όταν βυθίζονται στον πάτο του πηγαδιού, αλλά μόνον όταν, έχοντας ήδη φθάσει στον πάτο, αρχίζουν δειλά - δειλά να ανεβαίνουν. Σε μια τέτοια πορεία ανόδου -και αφού έχουν κατακτήσει κάτι-αναλογίζονται πόσα πολλά ακόμα μπορούν να κατακτήσουν και τότε ξεσηκώνονται».
Οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτικοί επιστήμονες ονόμασαν την παραπάνω σκέψη ως «νόμο Τοκβίλ», προς τιμήν του στοχαστή που πρώτος περιέγραψε το εν λόγω φαινόμενο.
Εντάξει…

Καλά το λέει και ο φίλους μου ο Ντ’ Αλάτσι αλλά και ο κ. Τόκβιλ…
Το ερώτημά μου όμως χρειάζεται περισσότερες… διευκρινίσεις!!!  
Πώς οι άνθρωποι -όταν βρίσκονται στον πάτο του πηγαδιού- αρχίζουν δειλά - δειλά να ανεβαίνουν; Πώς αρχίζουν να κατακτούν το ελάχιστο, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας εξέγερσης;  
Τι να είναι αυτό που τους παρακινεί για να κάνουν αυτό το Πρώτο Βήμα; 
Παναθεματισμένο το ερώτημα… 
Μου τα ’σπασε τα νεύρα και είπα πως ίσως να είναι καλύτερα να αναζητήσουμε  το αντίστροφο για να βγάλουμε άκρη...
Να βρούμε δηλαδή τι είναι αυτό που εμποδίζει τον κόσμο να κάνει το πρώτο βήμα…
Και πάνω στη σκέψη μου το ξεστόμισε ο Βαγγέλης θυμωμένα..
Αν και βέβαια, δυσκολευόταν να μου το περιγράψει,  καθ’ ότι του λείπουν όλα τα δόντια, επέμενε πως αυτό που εμποδίζει τον κόσμο να εξεγερθεί είναι απλά το γεγονός ότι δεν θέλει να εξεγερθεί. Και δεν θέλει να εξεγερθεί γιατί επιθυμεί λίγο ακόμα βόλεμα... Όχι τίποτα το σπουδαίο… Έτσι μια - δύο θεσούλες στο Δημόσιο... Μια δυο εξυπηρετήσεις στο πρόβλημά του.. 
Α.. και το παιδί….  Ναι θέλει και κάτι για το παιδί… 
Έτσι που λέτε.. 
Αυτά μου είπε ο Βαγγέλης και μου έκανε την καρδιά περιβόλι... 
Μα ’γω ’μαι χοντροκέφαλος…
Ρωτήστε όποιον με ξέρει…
Κι έχω μιαν ελπίδα…
Μιαν ελπίδα πως ο κόσμος επιλέγει το μικροσυμφέρον επειδή νιώθει πως η άλλη πρόταση που του προτείνεται είναι το τίποτα. Είναι το μηδέν. Έτσι μεταξύ του μικροσυμφέροντος και του μηδενός επιλέγει το… μικροσυμφέρον… 
Δεν ξέρω αν είναι η άλλη πρόταση που του δόθηκε πραγματικά το μηδέν. Σωστό λάθος αυτό πιστεύει…
Εκεί πηγάζει και η ελπίδα μου. Πως σαν θα βρεθεί, φίλοι μου, μια σπίθα, να μια μικρή σπίθα, τα πράγματα θ’ αλλάξουν.
Ο κόσμος θα δώσει πνοή στη σπίθα.. 
Ναι αυτό θα το κάνει…
Έναν φόβο όμως τον έχω…
Και ακούει στο όνομα 'αυτοπλάνηση'….
Μην ψάχνεται την λέξη να την βρείτε στα λεξικά.
Δεν υπάρχει…
Ένδειξη σχιζοφρένειας, η δημιουργία νέων λέξεων, λένε οι ψυχίατροι..
Δεν με ενδιαφέρει…  Σαν  αναπιάνομαι και αναζητώ δεν με ενδιαφέρει τίποτα.
Και με αυτήν την αναζήτηση έφτασα στην έννοια της 'αυτοπλάνησης', δηλαδή στη δημιουργία μιας κατάστασης στην οποία παραπλανούμε τους ίδιους τους εαυτούς μας!!
Και αυτό προέκυψε παρατηρώντας αξιόλογους ανθρώπους να βλέπουν ότι κάτι έχει αλλάξει στη χώρα μας. Ότι μπορεί μεν ν’ αργήσει να φύγει η κρίση αλλά η Ελλάδα θέλει δεν θέλει θα οργανωθεί. 
Έτσι για παράδειγμα να βλέπουν που μπλόκαραν επιτέλους τη λήψη σύνταξης από τους 'πεθαμένους' και να λένε: «Μπράβο!! Επιτέλους!! Συγχαρητήρια!!»...
Να βλέπουν ότι μπλόκαραν αυτούς που χρωστούν στο Δημόσιο και να αναφωνούν «Συγχαρητήρια!! Επιτέλους τους σταμάτησαν!!» 
Να βλέπουν ότι σταμάτησαν οι ψεύτικες συνταγογραφήσεις με το ηλεκτρονικό σύστημα και να ζητωκραυγάζουν για αυτήν την επιτυχία.
Να βλέπουν ότι βρήκαν αυτούς που έχουν καταθέσεις εκατομμυρίων χωρίς να κάνουν καν δήλωση ή να μαθαίνουν ότι επιτέλους θα μηχανογραφηθούν τις Δημόσιες Υπηρεσίες, θα έχουμε Εμπορικό Μητρώο και Κτηματολόγιο…
 Εκεί, Θεέ μου, είναι η 'αυτοπλάνηση', η οποία έγκειται στο γεγονός ότι ξεγελάμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, αφήνοντάς τους να μας εξηγούν τα προαναφερόμενα και να μας επιχειρηματολογούν παρόμοια θέματα που ούτε κατά διάνοια θέλουμε να ακούσουμε. 
Δεν μας ενδιαφέρει να μας πείτε πως το καλοκαίρι έχει ήλιο. Μήτε πως τον χειμώνα θα βρέξει… Δεν μας προκαλεί κανένα, μα κανένα, ενδιαφέρον.
Εμάς μας ενδιαφέρει να ακούσουμε κάτι για μια καλύτερη Παιδεία…. Για μια καλύτερη  Υγεία… Για μια καλύτερη Δικαιοσύνη…. Αν θέλετε και δεν έχετε έλλειψη χρόνου -λόγω συμμετοχής σας σε κάποια εγκαίνια- να μας πείτε και κάτι για την Ανάπτυξη… Αν θέλετε…
Μα ο κόσμος ‘αυτοπλανάται' και δεν απαιτεί….  
Αυτήν την 'αυτοπλάνηση' φοβάμαι. 
Αυτήν ορίζω βασικό υπαίτιο της ύπνωσης του κόσμου και της αναβολής της εξέγερσης…
Ύπουλα δουλεύει μέσα μας και μεις ψάχνουμε δικαιολογίες για την 'αυτοπλάνησή' μας αυτή ακόμα και με θεωρίες ψεκάσματος από αέρος… 
Ναι.. Αυτή είναι η βασική υπαίτιος..
Και γι’ αυτό την καταριέμαι…


*οικονομολόγος Πανεπιστημίου Μακεδονίας
eurohania@yahoo.gr

Πηγή: Χανιώτικα νέα