Περιπέτεια σε τρία νοσοκομεία

Μ. Ξενογιαννακοπούλου
Ζήτησε έρευνα για το θάνατο του βρέφους από την Κοζάνη

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010 [ 17:06 ]

Κατεπείγουσα γραπτή αναφορά και πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης ζήτησε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για το θάνατο ενός βρέφους 13 μηνών, έπειτα από πολυήμερη περιπέτεια σε τρία νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας.
Η οικογένεια του άτυχου αγοριού ζει στο νομό Κοζάνης, του οποίου τα δύο νοσοκομεία δεν διαθέτουν στελεχωμένη παιδιατρική κλινική εδώ και μήνες.
Το βρέφος αρχικά παρουσίασε συμπτώματα γαστρεντερίτιδας έπειτα από τον εμβολιασμό του κατά της ηπατίτιδας πριν από δύο εβδομάδες. Το περιστατικό δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί στο νοσοκομείο της Κοζάνης, όπου η παιδιατρική κλινική δεν διαθέτει παιδίατρο, ούτε στο νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας, όπου ο μοναδικός παιδίατρος δεν εφημέρευε εκείνη την ημέρα.
Το αγοράκι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Βέροιας, όπου οι γιατροί διέγνωσαν γαστρεντερίτιδα. Όμως η κατάστασή του επιδεινώθηκε και παρουσίασε δύσπνοια, αναγκάζοντας τους γονείς να το μετέφεραν στο Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης για το φόβο λοίμωξης.
Εκεί, οι γιατροί χορήγησαν υγρά και καταλύτες με ορό, το μωρό όμως παρουσίασε εμβολή και χρειάστηκε ανάνηψη από διασώστες του ΕΚΑΒ. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην ΜΕΘ Παίδων του Ιπποκρατείου, όπου άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Τετάρτης.

Νεκροψία διενήργησε ο ιατροδικαστής Δ. Ψαρούλης, ο οποίος δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι δεν μπορεί να αναφέρει τα ακριβή αίτια θανάτου. Είπε όμως ότι το βρέφος παρουσίαζε σηψαιμία και εκτεταμένη νέκρωση των κάτω άκρων, λιγότερο των άνω άκρων, καθώς και απόφραξη των ζωτικών οργάνων.

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό, ο δήμαρχος Κοζάνης, Λάζαρος Μαλούτας, ζήτησε τη δημιουργία περιφερειακού νοσοκομείου στη Δυτική Μακεδονία.

«Οι πολίτες χρειάζονται αυξημένη ποιότητα και πλήρη φροντίδα υγείας, ώστε να μη ζήσουμε τραγικά περιστατικά, όπως ο θάνατος του βρέφους από την Κοζάνης», δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, Χρ. Παπαστεργίου, μετά τη συνάντηση που είχε το πρωί με τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, τον οποίο ενημέρωσε για την κατάσταση στα νοσοκομεία της πόλης.
Την έρευνα που ζήτησε η υπουργός Παιδείας θα διενεργήσουν η 3η και 4η Υγειονομική Περιφέρεια.

ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr

Η τέχνη του πολέμου

Εν οίνω Η Αλήθεια: Η τέχνη του πολέμου

14.03.10

…για να διακριθεί κανείς στον πόλεμο, τον όποιο πόλεμο, θα πρέπει να έχει προηγουμένως καλλιεργήσει το Ταό - με άλλα λόγια την ανθρωπιά, το αίσθημα δικαίου και το σεβασμό στους κανόνες και τους θεσμούς.... Όσοι είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τους κινδύνους που συνεπάγεται η χρήση όπλων, είναι εξίσου ανίκανοι να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν να τα χρησιμοποιούν. Η τέχνη του πολέμου αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας για την πολιτεία. Είναι στην ουσία ζήτημα ζωής και θανάτου, δρόμος που οδηγεί στην ευημερία ή την καταστροφή. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να μελετάται σε βάθος. Κάθε πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση. Συνεπώς, όταν είστε ικανοί, δείξτε ανικανότητα. Όταν είστε δραστήριοι, δείξτε αδράνεια. Όταν είστε κοντά, κάντε να φαίνεται ότι είστε μακριά. Όταν είστε μακριά, κάντε να φαίνεται ότι είστε κοντά. Προσφέρετε στον εχθρό ένα δέλεαρ, για να τον προσελκύσετε. Προσποιηθείτε αταξία και χτυπήστε τον. Όταν ο εχθρός ανασυντάσσεται, ετοιμαστείτε για επίθεση. Όταν είναι ισχυρός, φροντίστε να τον αποφύγετε. Εκνευρίστε τον στρατηγό του και προκαλέστε του σύγχυση. Προσποιηθείτε κατωτερότητα και ενθαρρύνετε την αλαζονεία του. Κρατήστε τον υπό πίεση και εξουθενώστε τον. Όταν ο εχθρός είναι ενωμένος, διαιρέστε τον. Επιτεθείτε εκεί όπου είναι ανέτοιμος. Κάντε έφοδο όταν δεν το περιμένει. Όταν γνωρίζεις καλά τον εχθρό και γνωρίζεις και τον εαυτό σου καλά, μπορείς να δώσεις εκατό μάχες και να κερδίσεις και τις εκατό. Αποκορύφωμα όμως της στρατηγικής ικανότητας είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς να δώσεις ούτε μια μάχη. Επομένως η ανώτερη μορφή τέχνης στον πόλεμο είναι να ματαιώσεις τα σχέδια του εχθρού, η επόμενη να εμποδίσεις την συνένωση των δυνάμεών του, και τελευταία το να επιτεθείς στον στρατό του εχθρού στο πεδίο της μάχης. Η τέχνη της επιθετικής στρατηγικής προστάζει : όταν έχεις δέκα ανθρώπους εναντίον ενός του εχθρού, να τον περικυκλώσεις. Όταν έχεις πενταπλάσια δύναμη από τον εχθρό σου, να του επιτεθείς. Εάν έχεις διπλάσια δύναμη από αυτόν, να τον διαιρέσεις. Εάν είσαι ισοδύναμος του εχθρού, να συμπλακείς μαζί του. Εάν είσαι ασθενέστερος αριθμητικά από τον εχθρό, να είσαι ικανός να υποχωρήσεις. Και εάν εσύ και ο εχθρός είσαστε άνισοι από κάθε άποψη, πρέπει να έχεις την ικανότητα να του ξεφύγεις, διότι μια μικρή δύναμη αποτελεί λεία για μια πιο ισχυρή.Ο καλός πολεμιστής πρώτα αποκλείει την πιθανότητα ήττας και κατόπιν αναζητά μια ευκαιρία να νικήσει Αμυντική τακτική σημαίνει εξασφάλιση από την ήττα λόγω ανεπαρκούς δύναμης. Επιθετική τακτική σημαίνει δυνατότητα νίκης και προϋποθέτει αφθονία δύναμης. Ο νικητής στρατηγός επιζητεί την μάχη, εφόσον έχει ήδη νικήσει, ενώ αυτός που πρόκειται να χάσει, πρώτα μάχεται και μετά αναζητεί τη νίκη. Το να καλύψεις την τάξη κάτω από ένα προκάλυμμα αταξίας είναι απλώς ζήτημα διαμοιρασμού δυνάμεων, το να κρύβεις το θάρρος προφασιζόμενος δειλία προϋποθέτει ένα απόθεμα κρυφής ισχύος, το να μεταμφιέσεις την ισχύ σε αδυναμία είναι αποτέλεσμα τακτικών ρυθμίσεων. Η προσποιητή αταξία απαιτεί δύναμη.Αυτός που φτάνει πρώτος στο πεδίο της μάχης και περιμένει τον ερχομό του εχθρού, θα είναι ακμαίος για την μάχη, και αν ο εχθρός αναπαύεται, να τον καταπονήσεις. Αν έχει στρατοπεδεύσει ήσυχα, πίεσέ τον να μετακινηθεί. Αν είναι καλά εφοδιασμένος με τρόφιμα, κάνε τον να πεινάσει. Να εμφανίζεσαι σε σημεία που πρέπει να υπερασπίσει. Να κινείσαι γοργά σε περιοχές που δεν σε περιμένει. Να αποφεύγεις ότι είναι ισχυρό και να προσβάλλεις ότι είναι ασθενές. Αν ο Εχθρός ενισχύσει την εμπροσθοφυλακή του, θα εξασθενίσει τα νώτα του. Αν ενισχύσει τα νώτα του, θα εξασθενήσει την εμπροσθοφυλακή του. Αν ενισχύσει την δεξιά του πτέρυγα, θα εξασθενίσει την αριστερά. Αν ενισχύσει την αριστερά, θα εξασθενίσει την δεξιά.Αν στείλει παντού ενισχύσεις θα είναι ασθενής παντού.Αν ο εχθρός είναι ο εισβολέας, μπορούμε να αποκλείσουμε τους δρόμους από τους οποίους θα πρέπει να επιστρέψει. Αν εμείς είμαστε ο εισβολέας μπορούμε να κατευθυνθούμε εναντίον του ίδιου του εχθρικού ηγεμόνα. Μη καταδιώκεις εχθρό που υποκρίνεται πως φεύγει. Μη καταπίνεις το δόλωμα που σου πετάει ο εχθρός. Προτάσεις ειρήνης χωρίς ένορκες διαβεβαιώσεις δείχνουν δολοπλοκία. Όταν μερικοί φαίνεται να προχωρούν και μερικοί να υποχωρούν, είναι παγίδα. Όπως το νερό δεν έχει σταθερό σχήμα, έτσι και στον πόλεμο δεν υπάρχουν αμετάβλητες καταστάσεις. Η απερισκεψία. οδηγεί στην καταστροφή. Η δειλία. οδηγεί στην αιχμαλωσία. Ο λανθασμένος υπολογισμός της εχθρικής ισχύος, η υπερβολική ευθιξία σε θέματα τιμής, η επιπολαιότητα, η αδυναμία χρησιμοποίησης επίλεκτων πολεμιστών, η κακή εκπαίδευση, η αδικαιολόγητη οργή και η μη τήρηση της πειθαρχίας, είναι σφάλματα που πρέπει να αποφεύγονται. Όταν ένας στρατός νικηθεί, τα αίτια θα βρίσκονται σε ένα από αυτά τα σφάλματα. Αν η μάχη δε καταλήξει σε νίκη, τότε δεν πρέπει να πολεμήσεις ακόμα και αν το διατάξει ο ηγεμόνας. Αν είναι σίγουρο ότι η μάχη θα καταλήξει σε νίκη, τότε πρέπει να πολεμήσεις ακόμα αν και ο ηγεμόνας το απαγορεύει, Αν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου, η νίκη είναι αναμφίβολη. Αν όμως γνωρίζεις τον ουρανό και την Γη , η νίκη σου θα είναι πλήρης. Δεν μπορούμε να συμμαχήσουμε με γειτονικούς λαούς, αν δεν γνωρίζουμε καλά τις επιδιώξεις τους. Δεν πρέπει να κάνεις συμμαχίες με οποιονδήποτε. Η επιτυχία στον πόλεμο κερδίζεται με την προσεκτική προσαρμογή στις εχθρικές προθέσεις. Αν ο εχθρός αφήσει μια πόρτα ανοικτή πρέπει να βιαστείς να μπεις μέσα. Στην αρχή να είσαι συνεσταλμένος σαν παρθένα, μέχρι να σου δώσει μια ευκαιρία ο εχθρός, τότε να ξεπεράσεις σε γρηγοράδα τον λαγό και θα είναι πια αργά ν αντισταθεί. Ρίξε τους άνδρες σου σε θέσεις στις οποίες δεν υπάρχει διαφυγή, θα προτιμήσουν τον θάνατο από την φυγή. Ο θυμός μπορεί να δώσει την θέση του στην ικανοποίηση. Ο στρατηγός που προελαύνει, χωρίς να έχει φήμη άπληστου, και υποχωρεί , χωρίς να φοβάται ότι θα ντροπιαστεί, που η μόνη του σκέψη είναι να προστατεύει τη χώρα του και να προσφέρει καλές υπηρεσίες στον ηγεμόνα του, αυτός είναι στολίδι του βασιλείου. Αυτό όμως που δίνει την δυνατότητα στον σοφό ηγεμόνα και τον καλό στρατηγό να επιτίθενται, να νικούν και να κατορθώνουν πράγματα πέρα από τις δυνατότητες των συνηθισμένων ανθρώπων, είναι η πρόγνωση. Αν ξέρεις τον εχθρό σου και γνωρίζεις τον εαυτό σου, μη τον φοβάσαι θα νικήσεις σε 100 μάχες. Αν δεν ξέρεις τον εχθρό σου αλλά ξέρεις τις δικές δυνατότητες τότε έχει ίσες πιθανότητες νίκης όσο και ήττας. Αν ξέρεις τον εχθρό σου και δεν ξέρεις τις δικές σου δυνατότητες, τότε θα ηττηθείς σε κάθε μάχη. Sun Tzu (γύρω στο 400 π.Χ.) Από το site: emperor.gr

Αναζητώντας απεγνωσμένα κάτι ελληνικό

Ιρλανδός και η κολομβιανή σύζυγός του κατέφυγαν στους «Financial Τimes» ψάχνοντας τρόπο να... στηρίξουν την οικονομία μας

ΕΛΛΗ ΙΣΜΑΗΛΙΔΟΥ | Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010 - ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΒΗΜΑ

«Η γυναίκα μου και εγώ θα μπορούσαμε να χαρακτηριστούμε “φιλέλληνες”. Ισως επειδή εγώ είμαι Ιρλανδός και αυτή Κολομβιανή, έχουμε μια φυσική συμπάθεια προς τους “άστατους”. “Πρέπει να προσπαθήσουμε να αγοράζουμε προϊόντα made in Greece”της είπα τις προάλλες. “Πολύ καλή ιδέα” μού απάντησε με ενθουσιασμό, ενάντια στις made in Germany οικιακές συσκευές. Ωστόσοαπομείναμε και οι δύο σιωπηλοί και προβληματισμένοι, ώσπου η γυναίκα μου με ρώτησε: “ Εχεις υπόψη σου κάτι;”».

Οταν η κρίση στις ελληνογερμανικές σχέσεις εξαιτίας της οικονομίας αφυπνίζει ένα ζευγάρι ιρλανδών πολιτών, τότε επιστολές σαν την παραπάνω μπορούν να εμφανιστούν στην εφημερίδα «Financial Τimes» ως μια συμβολική προσπάθειά τους να υποστηρίξουν τα ελληνικά συμφέροντα. Ο Ιρλανδός κ. Τόμας Μαρ ένιωσε την ανάγκη να παρέμβει στα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα της εφημερίδας που ασκούν δριμύτατη κριτική στην ελληνική οικονομία και να βοηθήσει τη χώρα μας να ορθοποδήσει. Παρά τις καλές προθέσεις του, όμως, δεν βρήκε εύκολα... άκρη.

«Επισκεπτόμαστε σχεδόν κάθε χρόνο την Ελλάδα για διακοπές, συνήθως στην Πάτμο, και νιώσαμε την ανάγκη να υποστηρίξουμε τη χώρα σας τώρα ακριβώς που δέχεται την πιο έντονη επίθεση» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα». «Προφανώς οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έθεσαν τη χώρα σε σωστή τροχιά και μεγάλο τμήμα της κριτικής που ασκείται έχει βάση. Ωστόσο, κυρίως τώρα, εμείς οι ευρωπαίοι “φιλέλληνες” θέλουμε να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία». Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική οικονομία δεν τους δίνει καν... την ευκαιρία να το κάνουν!

«Α ρχίσαμε να ψάχνουμε στη βρετανική αγορά προϊόντα που κατασκευάζονται στην Ελλάδα, ώστε να ενισχύσουμε το ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Η κατάσταση ήταν απογοητευτική:δεν υπάρχει σχεδόν καμία ελληνική μάρκα που να διατίθεται σε μαζικό επίπεδο στα καταστήματα του Λονδίνου!» δηλώνει κατηγορηματικά ο κ. Μαρ. «Το ελληνικό ελαιόλαδο, το ντόπιο κρασί, το μέλι- όλα αυτά που αγαπάμε ως τουρίστες στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα και είναι αδύνατον να τα βρει κανείς σε βρετανικά σουπερμάρκετ και παντοπωλεία. Είναι πρακτικά ανύπαρκτα στη συνείδηση του κόσμου. Ακόμη και η εμπορική εκμετάλλευση της φέτας είναι τραγικά ελλιπής» καταλήγει. Αντιθέτως, τα γερμανικά προϊόντα έχουν πρωταρχική θέση στη βρετανική οικονομία. «Στο μυαλό του μέσου Βρετανού η Γερμανία είναι συνδυασμένη με αυτοκίνητα, αξιόπιστες συσκευές και μηχανήματα υψηλής ποιότητας. Σκεφτείτε ότι δεν μπορούμε να επιβάλουμε εμπάργκο στις γερμανικές εισαγωγές, διότι χωρίς τα γερμανικά μηχανήματα δε μπορούμε καν να... παράγουμε τα βρετανικά» σχολιάζει.

Ο κ. Μαρ δεν το έβαλε κάτω. Επρεπε πάση θυσία να ανακαλύψει έναν τρόπο στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Αρχισε να ψάχνει διεξοδικά για ελληνικά «προϊόντα» με την ευρεία έννοια του όρου- οτιδήποτε που η αγορά του θα απέφερε έσοδα στη χώρα μας. Στην προσπάθειά του στράφηκε προς την ελληνική κοινότητα του Λονδίνου. Ωστόσο τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά: «Δυστυχώς αντιλήφθηκα ότι οι ίδιοι οι Ελληνες του Λονδίνου δεν φέρονται όσο “πατριωτικά” θα μπορούσαν. Δεν προσπαθούν να διαφημίσουν τη χώρα τους, ούτε καν στο στοιχειώδες επίπεδο της κουζίνας ή του τρόπου ζωής. Σε ολόκληρο το Λονδίνο δεν μπορείς να βρεις ένα ελληνικό εστιατόριο που να προσφέρει αληθινή ελληνική κουζίνα, όλα τα υπέροχα φαγητά που λατρεύουμε ως τουρίστες. Αντιθέτως οι Ιταλοί και οι Κινέζοι αξιοποιούν τις κοινότητες της Διασποράς για να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Πλέον ολόκληρη η υφήλιος γνωρίζει τι σημαίνει ιταλική ή κινεζική κουζίνα, ενώ για την ελληνική δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτε» σχολιάζει.

Ελλάδα- Ιρλανδία η ίδια ιστορία;

Η καταγωγή τους από χώρες που έχουν δεχθεί έντονη κριτική για την οικονομική πολιτική τους (Ιρλανδία και Κολομβία, αντίστοιχα) ενισχύει τα αισθήματα «αλληλεγγύης» προς τον... δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. «Η Ιρλανδία υπήρξε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης για χρόνια και αντιμετώπιζε τα ίδια προβλήματα με τη χώρα σας. Οικονομίες που κάποτε θεωρούνταν “σκέτη καταστροφή” μπορούν με κατάλληλους χειρισμούς να αναστρέψουν το αρνητικό κλίμα· και αφού αυτό το κατόρθωσε η Ιρλανδία, μπορεί να το κατορθώσει και η Ελλάδα» τονίζει συμβουλεύοντας «να παραμένουμε αισιόδοξοι και να προσπαθούμε διαρκώς να εφευρίσκουμε νέες επιχειρηματικές διεξόδους».

Μιά εικόνα χίλιες λέξεις

Η έννοια της έκφρασης "τα παιδία παίζει", σε όλο της το μεγαλείο.
Παρατηρήστε την εικόνα έχει ενδιαφέρον.

ΑΡΧΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ

Μία ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε σήμερα το πρωί.
Επιτέλους μία αληθινά "άσπρη μέρα", τα πάντα ντυμένα στα λευκά. Μετά την πρώτη ευχάριστη ομολογουμένως έκπληξη, άρχισαν οι υποχρεώσεις,τα παιδιά στο σχολείο (αν δεν ήταν κλειστό λόγω χιονιού), να βγάλεις το αυτοκίνητο κάτω από τα χιόνια, να καθαρίσεις πεζοδρόμια και δρόμους και γενικά είχε πρωινή γυμναστική το πράγμα.

Όλη την ημέρα χιόνιζε, κάποιες στιγμές ήταν πυκνό το χιόνι που έπεφτε, όπως τότε που ήμασταν παιδιά και το χιόνι ήταν ευκαιρία για ατελείωτες ώρες παιχνιδιού. Θυμήθηκα πώς τότε βγαίναμε όλα τα παιδιά από τα σπίτια μας, ή στα διαλείμματα στο σχολείο και παίζαμε χιονοπόλεμο μετά μανίας ,κάναμε σάϊνα , φτιάχναμε χιονάνθρωπους, τρώγαμε σταλακτίτες που κρέμονταν από τις στέγες, περπατούσαμε συχνά στο παγωμένο ποτάμι, παγώναμε τα χεράκια μας και στη συνέχεια τα ζεσταίναμε στη μπουμπουνισμένη με ξύλα σόμπα , απολαμβάναμε τις χαρές της φύσης. Οι γονείς μας ευτυχώς δεν ήταν σαν εμάς τους σημερινούς γονείς τρελαμένοι, κολλημένοι και υπερπροστατευτικοί, γεμάτοι ενοχές για τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, και ευτυχώς, γιατί έτσι μας δόθηκε η δυνατότητα να ζήσουμε ως παιδιά μέσα στο τελευταίο ίσως, πραγματικά φυσικό περιβάλλον. Να παίξουμε με το χιόνι, να εξερευνήσουμε το δάσος, να σκάψουμε όπου νομίζαμε με την παιδιάστικη μας φαντασία ότι υπήρχε θησαυρός, να ανεβούμε σε κερασιές για να φάμε κεράσια, να ψαρέψουμε στον ποταμό Σακουλέβα, να παίζουμε κρυφτό σε απίθανα μέρη και σε απίθανες ώρες, να εξερευνήσουμε τα καταφύγια στο βουνό, να μπούμε σε παλιά εγκαταλειμμένα σπίτια.
Δραστηριότητες που τα σημερινά παιδιά δυστυχώς δεν μπορούν να έχουν πιά.
Οι εποχές άλλαξαν, το περιβάλλον μολύνθηκε, η φύση "βιάστηκε", ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του, ο κόσμος αποξενώθηκε, χάθηκαν οι ουσιαστικές "ανθρώπινες σχέσεις". Φοβόμαστε για το ποιός πραγματικά είναι ο γείτονας μας, και ποιός είναι αυτός πού στέκει απέναντι μας.

Σκέψεις πολλές και ανάκατες, γεμάτες από νοσταλγία για όσα χάθηκαν και εμείς οι σημερινοί σαραντάρηδες σταθήκαμε τυχεροί και τα ζήσαμε.

Αργά το βράδυ και το χιόνι πέφτει ακόμα πυκνό, σε κάποια σημεία είναι πάνω από 30-35 πόντους.

Σκέφτομαι τις δυσκολίες που φέρνει μια τέτοια μεγάλη χιονόπτωση.
Κατ' αρχάς οι άνθρωποι των μέσων μαζικής μεταφοράς ΚΤΕΛ , ΟΣΕ , οδηγοί ταξί πόσο πολύ ταλαιπωρούνται και πόσες φορές βρίσκονται στο δρόμο ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους. Επίσης οι άνθρωποι που καλούνται να κρατήσουν τους δρόμους ανοιχτούς από τον χιονιά.
Προσεύχομαι ο θεός να τους προστατεύει όλους.

Σκέφτομαι επίσης τους ανθρώπους που δεν έχουν τα απαραίτητα να περάσουν, γεροντάκια που έμειναν από θέρμανση, χήρες που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, άνεργους που βρίσκονται σε αδιέξοδο, και επιχειρηματίες που χρωστάνε στις τράπεζες και δεν έχουν τρόπο να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, επιταγές, μισθούς προσωπικού, οικογένεια.....
Τί να πεις;
Πώς γίναμε έτσι;
Μήπως πρέπει να κοιτάμε και λίγο γύρω μας;

Τέλος κλείνοντας θα ήθελα να σκεφτείτε ότι ένα μικρό πράγμα που όλοι μπορούμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε λίγα ψιχουλάκια στο μπαλκόνι μας, στην αυλή μας, ή και σε κάποιο πεζοδρόμιο ακόμα, για τους φτερωτούς φίλους μας τα πουλάκια, που τόσο απεγνωσμένα ψάχνουν κάτι να τσιμπήσουν για να μπορέσουν να ζήσουν.

Και για όποιον δεν το παρατήρησε, το χιόνι που έπεσε σήμερα είχε ένα κιτρινωπό χρώμα. Προερχόμενο πιθανότατα από άμμο μεταφερμένη από την Αφρική.
Τί σου είναι η φύση; Τι μυστήρια κρύβει;

Μια γειτονιά τελικά είναι ολόκληρος ο πλανήτης και τίποτα δεν μας αφήνει ανεπηρέαστους όπου και αν αυτό συμβαίνει.....
Αν η άμμος έρχεται για βόλτα από την Αφρική στην Φλώρινα, φανταστείτε πόσα ακόμα πράγματα συμβαίνουν που δεν τα αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος νους.

Σαν εισαγωγή

Ειδήσεις, προβληματισμοί , σκέψεις και απόψεις για τον τόπο μας και όχι μόνο αυτά...
Γιατί αγαπάμε τον τόπο μας , την Φλώρινα και πιστεύουμε ότι αξίζει να προσπαθήσουμε γι' αυτό που μπορεί να γίνει και όχι γι' αυτό που είναι σήμερα...
Πιστεύοντας σε αυτό που πρώτη η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία πρόβαλλε , νομίζω ότι μέσω του καλόπιστου διαλόγου προάγονται οι ιδέες μας , το "είναι μας " και ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Σε πολλές συζητήσεις με φίλους και γνωστούς , βλέπω ότι κάτι έχουμε να πούμε για την Φλώρινα. Πολλές φορές κάποια πράγματα είναι σημαντικά, πρέπει να ακουστούν και όμως μένουν στα πλαίσια της μικρής μας παρέας.
Εδώ και καιρό είχα την ιδέα να ξεκινήσω ένα μικρό Blog με σκέψεις και θέματα που απασχολούν τόσο εμένα, όσο και φίλους και γνωστούς μου. Σε αυτό θα ήθελα να εξωτερικεύσουμε τις απόψεις μας, για το μέλλον τόσο της μικρής μας πόλης, όσο και της πατρίδας μας, αλλά γιατί όχι και θέματα ανθρωπιστικά, οικολογίας και οικονομίας.
Αυτό το ταξίδι το ξεκινάω παρακινούμενος από την μεγάλη μου αγάπη για τον τόπο μου και θα ήθελα να παρασύρω σε αυτό και όσους περισσότερους από εσάς μπορώ...
Ο χρόνος έφτασε για το ταξίδι, εύχομαι στο τέλος του να έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε μερικά πράγματα προς το καλύτερο.
Καλό ταξίδι λοιπόν....