Ο ελληνομαθής Τόμας Τζέφερσον, τρίτος πρόεδρος των Η.Π.Α. και συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, είχε πει: «Αν οι άνθρωποι αφήσουν την κυβέρνηση να αποφασίζει τι τροφή θα τρώνε και τι φάρμακα θα παίρνουν, τα σώματά τους θα είναι σύντομα σε τόσο θλιβερή κατάσταση όσο είναι οι ψυχές εκείνων, που ζουν σε καθεστώς τυραννίας».
Αφορμή για τα παραπάνω, πήρα από την είδηση των τελευταίων ημερών, ότι παρατηρήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αύξηση στις πωλήσεις κηπευτικών εργαλείων (τσάπες, σκαλιστήρια…). Αγοραστές δεν είναι οι παραδοσιακοί αγρότες, αλλά αστοί, που έχουν κάποιο κτήμα στα γύρω χωριά ή ακόμη και ένα μικρό κήπο στο σπίτι τους, οι οποίοι αποφάσισαν να καλλιεργήσουν λαχανικά ή φρούτα, για να καλύψουν οικογενειακές ανάγκες. Πενία τέχνας κατεργάζεται.
Βέβαια, εδώ και 3-4 δεκαετίες, το άθλημα αυτό το έχουν εγκαταλείψει και οι ίδιοι οι αγρότες. Η καταναλωτική κοινωνία φρόντισε να μη υπάρχουν όχι μόνο το μικρό φουρνάκι στην αυλή του σπιτιού, με το υγιεινό ψωμί που παρήγαγε, αλλά ούτε δυο κότες για τα αυγά του παιδιού. Ήρθε η ώρα όμως να επιστρέψουμε στις παλιές συνήθειες, όχι για τα λεγόμενα «περί επιστροφής στη φύση», αλλά για λόγους οικονομικούς.
Αυτό όμως, έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των κυρίαρχων της γης, τόσο τα οικονομικά όσο κι αυτά της εξουσίας. Ήδη, με τη σταδιακή επικράτηση των μεταλλαγμένων γεωργικών προϊόντων, ο αγρότης εξαρτάται από αυτά, αφού η πολυχιλιετής τακτική της διάθεσης σπόρων για την επόμενη σοδειά, έχει εξαλειφθεί. Τα μεταλλαγμένα δεν παράγουν.
Τώρα, με το πρόσφατο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Γερουσία των Η.Π.Α. (για τον «Εκσυγχρονισμό της Ασφάλειας Τροφίμων») -και είναι θέμα χρόνου να επεκταθεί στην υφήλιο- ούτε λαχανικά και φρούτα μπορείς να καλλιεργήσεις στον κήπο σου. Στην εισηγητική έκθεση αναφέρεται, ότι λαμβάνεται πρόνοια για την υγεία των καταναλωτών. Χαρακτηρίστηκε ως ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία των Η.Π.Α. (Πόσο, τελικά, φροντίζουν την υγεία μας, δεν λέγεται).
Ο νέος νόμος θα δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να απαγορεύει ή να νομιμοποιεί το μέχρι τώρα δικαίωμα όλων για την καλλιέργεια, το εμπόριο και τη μεταφορά όλων των τροφίμων, και θα θεωρείται παράνομη η καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων (ήδη εμφύτευσαν το νόμο στο Ιράκ).
Μπορεί κάποιος να πει, ότι η καλλιέργεια και παραγωγή αγροτικών προϊόντων, από παραγωγούς που δεν ελέγχονται, ενέχει «κίνδυνο για τη δημόσια υγεία», τον οποίο θέλει να εξαλείψει ο εμπνευστής του σχεδίου. Όμως, εδώ ισχύει «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι». Και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να διατρεφόμαστε μόνον από προϊόντα που βρίσκονται στα ράφια των σούπερμάρκετ, όπου οι εταιρίες που τα παράγουν συνεχώς λιγοστεύουν.
Υπάρχει όμως και άλλο ανησυχητικό, που πρέπει να εμβάλλει από τώρα σε σκέψεις τους αρμοδίους, αν θέλουν να έχουμε κατοίκους -έστω και λίγους- στα νησιά μας. Γίνεται λόγος και για απαγόρευση της αποθήκευσης του βρόχινου νερού. Φυσικά και αυτό γίνεται για να προστατεύσουν την υγεία μας, από τη χρήση νερού που δεν θα έχει ελεγχθεί για την καταλληλότητά του από αρμόδιες υπηρεσίες. Δεν γίνεται για να προστατευτούν αυτοί που έχουν οικονομικά συμφέροντα από την πώληση του νερού, όπως θα έλεγε κάποιος κακόπιστος, και αγοράζουν όπου γης, εταιρίες και φυσικές πηγές, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης. Το βρόχινο νερό δεν είναι βέβαια πόσιμο, το χρησιμοποιούν στα νησιά μας στις άλλες λειτουργίες. Αλλά, αυτό είναι λεπτομέρεια.
Όλα αυτά, φαίνονται τερατώδη. Έτσι φαίνονταν πριν από λίγα χρόνια όσα είχαν περιγράψει ο Άλντους Χάξλεϋ και ο Τζορτζ Όργουελ, και νομίζαμε ότι πρόκειται για μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας. Τα οποία, όμως, συμβαίνουν στην εποχή μας.
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου